Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Απεργία;....ΤΙΜΩΡΙΑ!!!!!







Λίγες φωτογραφίες από τη σημερινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα, μπροστά στη Βουλή, την ώρα που μέσα οι 300 αποφάσιζαν για την τύχη μας. Η τηλεόραση για άλλη μια φορά δεν έδειξε ούτε ένα πλάνο από τη συγκέντρωση, όπου φωνάζαμε συνθήματα, με τα ΜΑΤ σε απόσταση αναπνοής όπως βλέπετε , ούτε και από την αυθόρμητη πορεία προς το Υπουργείο Εργασίας. Έδειξε μόνο την επίθεση στον Παναγόπουλο και κάτι σπασμένες βιτρίνες!Μόνο αυτά ξέρουν να δείχνουν!Η επίθεση στο Μανώλη Γλέζο με χημικά ήταν τυχαία;! Έτσι έχουν συνηθίσει να συμπεριφέρονται στους πολίτες αυτού του κράτους που διεκδικούν τα αυτονόητα!Άλλα θα μας βρουν μπροστά τους.

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

"Λίβανος":εικόνες πολέμου μέσα από ένα τανκ

Μία ταινία για τον πολέμο. Και θα μου πείτε τόσες ταινίες υπάρχουν που δείχνουν πολέμους και σκηνές πολεμικής δράσης.Κι όμως αυτή η ταινία είναι διαχρονική. Ο τίτλος της ταινίας μπορεί να παραπλανεί, γιατί δεν είναι μια ταινία για τον πόλεμο του Λιβάνου,ούτε ιστορικά στοιχεία έχει ούτε δείχνει συγκεκριμένα γεγονότα. Είναι μια ταινία που μιλά για το παράλογο του πολέμου. Δεν εστιάζει ούτε σε ιστορικές ούτε σε πολιτικές πλευρές του πολέμου, αλλά μας κάνει να ζήσουμε μαζί με το πλήρωμα του τανκ,μέσα στο οποίο εξελίσσεται η ταινία, την αγωνία που νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι μέσα σε ένα τανκ με περιορισμένη την αντίληψη που έχουν για τον έξω κόσμο. Αυτή την κλειστοφοβία και την αγωνία εισπράττει και ο θεατής όταν βλέπει την ταινία. Νιώθει σαν το πέμπτο μέλος του πληρώματος, ζει και ο ίδιος μέσα στο τανκ και στριμώχνεται μαζί με αυτούς με μόνο παράθυρο στον έξω κόσμο το περισκόπιο του τανκ. Ο φόβος κυριαρχεί και η τρέλα δεν αργεί να έρθει μέσα στον παρανοικό κόσμο ενός πολέμου όπου εσύ καλείσαι να επιβίωσεις μέσα από το θάνατο του άλλου. Καλείσαι να πάρεις αποφάσεις που στοιχίζουν ανθρώπινες ζωές και στοιχειώνουν για πάντα το μυαλό σου. Το βλέμμα ενός τρομοκρατημένου παιδιού, το επικριτικό ύφος ενός γέροντα, η ωδύνη ενός ακρωτηριαμένου γέρου αγρότη, ο σπαραγμός μιάς μάνας που χάνει το παιδί της. Όλα αυτά "ντύνουν" το σκηνικό ενός πεδίου μάχης, για το οποίο είμαστε υπεύθυνοι όλοι εμείς που βρισκόμαστε μέσα στο τανκ. Μέσα σε ένα τανκ που σπέρνει τον τρόμο και τη φρίκη, όχι μόνο στους άλλους άλλα και στο ίδιο το πλήρωμά του. Ένας οδηγός που το μόνο που θέλει είναι να μάθουν οι γονείς του ότι είναι καλά και να γυρίσει κάποια στιγμή σε αυτούς, ένας γεμιστής που απολύεται σε 2 εβδομάδες, ο διοικητής του τανκ που φθάνει στα όρια της τρέλας και ένας πυροβολητής που διστάζει να πατήσει τη σκανδάλη και στη συνέχεια και ένα αιχμάλωτος πολέμου. Αυτοί είναι συνταξιδιώτες του θεατή, τους οποίους γνωρίζει και μοιράζεται τα συναισθήματά τους μέσα σε ένα τανκ, όπου ο παραμικρός θόρυβος σε κάνει να τινάζεσαι από το κάθισμά σου. Ακόμη υπάρχει και ένα πρόσωπο που είναι ο συνδετικός κρίκος με τον έξω κόσμο, ο ταγματάρχης,που εισβάλει μέσα στο τανκ και δίνει διαταγές μέσω του ασυρμάτου. Μέσα από αυτά τα πρόσωπα και τα συναισθήματά τους, ο σκηνοθέτης προσπαθεί να δείξει το φόβο που κυριαρχεί μέσα σε ένα παρανοικά βίαιο κόσμο, όπου οι ήρωες δεν έχουν πολλές επιλογές...η επιβίωση αποδεικνύεται η μόνη επιλογή.
Στην ουσία είναι μια ταινία αυτοβιογραφική, καθώς ο σκηνοθέτης της, ο ισραηλινός Σάμουελ Μάοζ, υπήρξε πυροβολητής σε τανκ στο πόλεμο του 1982 και χρειάστηκε να περάσουν 25 χρόνια για να μπορέσει να ξεπεράσει αυτές τις τραυματικές του εμπειρίες και να δημιουργήσει τον "Λίβανο". Όπως αναφέρει και ο ίδιος, όσα χρόνια και να περάσουν η ανάμνηση θα μείνει για πάντα χαραγμένη στις ψυχές όσων πολέμησαν και γύρισαν ζωντανοί από τον πόλεμο αυτό.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η ταινία κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα, το ανώτατο βραβείο του κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Βενετίας και όχι άδικα όπως αποδείχθηκε. Μια ταινία περιεκτική με μια αλήθεια που τρομάζει και συγκινεί.

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Ζήτω το Πολυτεχνείο ή η Χούντα;

Βρίσκομαστε 3 μέρες πριν από την επέτειο του Πολυτεχνείου. Αυτή η ημέρα ήταν μία σημαντική μέρα για τους κατοίκους αυτής εδώ της χώρας όπου ζούμε, καθώς υπήρξε η αρχή του τέλους της δικτατορίας των συνταγματαρχών στην Ελλάδα. 36 χρόνια μετά μόνο το τέλος μιας τέτοιας εποχής δεν βλέπω. Αντίθετα, βλέπω μία κυβέρνηση που με πρόφαση την ασφάλεια του πολίτη, καταργεί οποιαδήποτε πολιτική διεργασία συμβαίνει στους πανεπιστημιακούς χώρους.
Χθες το πρωί, ενώ οι φοιτητές πήγαιναν κανονικά στις σχολές τους να παρακολουθήσουν μαθήματα της σχολής τους, εκδηλώσεις με αφορμή το Πολυτεχνείο αλλά και συνελεύσεις των φοιτητικών τους συλλόγων, αστυνομικές δυνάμεις βρίσκονταν έξω από τις σχολές του κέντρου, -Πάντειο, Νομική, ΑΣΟΕΕ και Παιδαγωγικό (Παλαιό Χημείο)- ενημερώνοντας τους φοιτητές ότι οι σχολές θα παραμείνουν κλειστές (τουλάχιστον σε Νομική, Παιδαγωγικό και Πάντειο αυτό συνέβη πραγματικά, στις υπόλοιπες δεν γνωρίζω με σιγουριά). Και ο λόγος; Αποφυγή επεισοδίων!!!!! Βάζουμε λουκέτο στις σχολές έτσι ώστε να αποφύγουμε τα επεισόδια!Πραγματικά δεν έχω λόγια για την ευφυή σκέψη του κύριου Χρυσοχοΐδη, ο οποίος ισχυρίζεται ότι βρίσκεται δίπλα στον πολίτη όπως και για την σύμπραξη των πρυτανικών αρχών σε αυτό το θέατρο του παραλόγου.
Επιπλέον,σας ενημερώνω ότι φέτος η Ελληνική Αστυνομία θα είναι διακριτική, καθώς θα συμμετέχουν μόνο 6.500 αστυνομικοί (πέρσυ ήταν περίπου 7.500), οπότε να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο! Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας, γίνονται εκτιμήσεις των αρμόδιων υπηρεσιών, σύμφωνα με τις οποίες δεν προβλέπεται εκδήλωση οξείων αντιδράσεων από χώρους που ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχ. Χρυσοχοΐδη αποκαλεί «βανδάλους και χούλιγκαν». Γενικότερα προβλέπουν ένα σχετικό ήπιο κλίμα στον εορτασμό εξαιτίας των «γόνιμων συνεννοήσεων που έχουν γίνει με πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους, αλλά και με την εκπαιδευτική κοινότητα». Τόσο γόνιμες συνεννοήσεις που δεν ενημέρωσαν τους φοιτητές και έπρεπε να βάλουν αστυνομικούς έξω από τις σχολές γι'αυτό! Από πότε η αστυνομία εφαρμόζει τις αποφάσεις των πρυτάνεων;Με ποιό δικαίωμα κλείνουν τις σχολές και καταργούν με αυτό τον τρόπο τις συλλογικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα εκεί; Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η Πάντειος, στην οποία ήταν προγραμματισμένη συνέλευση και δεν έγινε λόγω του αιφνιδιαστικού κλεισίματός της.
Μάλλον έχουμε μπερδέψει τι τιμούμε και τι πρέπει να θυμόμαστε την ημέρα του Πολυτεχνείου...

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Διεθνής Σύνοδος Μεταναστευτικών και Αντιρατσιστικών Οργανώσεων


Από σήμερα Κυριακή 1 Νοεμβρίου μέχρι την Τρίτη 3 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα η Διεθνής Σύνοδος Αντιρατσιστικών και Μεταναστευτικών Οργανώσεων. Η απόφαση για τη διοργάνωση αυτής της συνόδου πάρθηκε με αφορμή την πραγματοποίηση του 3ου Παγκόσμιου Φόρουμ για την Μετανάστευση και την Ανάπτυξη (ΠΦΜΑ)ή αλλιώς Global Forum on Migration and Development (GFMD).
Τί είναι όμως αυτό το ΠΦΜΑ? Το ΠΦΜΑ είναι μία προσπάθεια διεθνούς συντονισμού, σε κυβερνητικό επίπεδο, του φαινομένου της μετανάστευσης η οποία ξεκίνησε από την Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών τον Σεπτέμβριο του 2006. Είναι μία διαδικασία εθελοντικού, μη δεσμευτικού και ατύπου διαλόγου, ανοικτού σε όλα τα κράτη-μέλη των Η.Ε. με σκοπό την ανταλλαγή εμπειριών, την ανάληψη πρωτοβουλιών και την ανάπτυξη της επικοινωνίας μεταξύ κυβερνητικών φορέων και την προώθηση συνεργασιών αλλά "σημαντική διευκρίνηση αποτελεί το ότι, αν και το GFMD προσανατολίζεται στην τροφοδότηση πολιτικών αποφάσεων, δεν αποτελεί πεδίο λήψης αποφάσεων" όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα του Φόρουμ.
Από όλα αυτά καταλαβαίνω ότι μαζεύονται όσοι μπορεί να ενδιαφέρονται,γιατί είναι εθελοντική η συμμετοχή,και συζητάνε και ανταλλάσουν απόψεις και εμπειρίες πάνω στο φαινόμενο "μετανάστευση" -λές και δεν ξέρουν από τι έχει δημιουργηθεί!- ενώ την ίδια στιγμή υπάρχουν ολόκληρες εκστρατείες για την απομάκρυνση των μεταναστών από τα συνόρα και το κλείσιμο των συνόρων. Για παράδειγμα, στην Ευρώπη λειτουργεί o FRONTEX, o οποίος είναι ο ευρωπαϊκός οργανισμός που "συντονίζει την επιχειρησιακή συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών στον τομέα της διαχείρισης των εξωτερικών συνόρων,επικουρεί τα κράτη μέλη στην εκπαίδευση των εθνικών συνοριακών φυλάκων, μεταξύ άλλων με την καθιέρωση κοινών προδιαγραφών εκπαίδευσης, πραγματοποιεί αναλύσεις κινδύνου,παρακολουθεί τις εξελίξεις των ερευνών σχετικά με τον έλεγχο και την επιτήρηση των εξωτερικών συνόρων,επικουρεί τα κράτη μέλη σε περιπτώσεις που απαιτείται αυξημένη τεχνική και επιχειρησιακή συνδρομή στα εξωτερικά σύνορα και παρέχει στα κράτη μέλη την αναγκαία στήριξη για την οργάνωση κοινών επιχειρήσεων επαναπατρισμού" όπως αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα του FRONTEX. Παραθέτω και ένα βίντεο για το πώς λειτουργεί ο FRONTEX. Στην ουσία είναι ένας ολόκληρος μηχανισμός για την διασφάλιση του ευρωπαϊκού εδάφους από εισροές-εισβολές μεταναστών. Αυτή είναι η σημερινή κοινωνική και ανθρωπιστική πολιτική.Αυτό είναι το κράτος πρόνοιας. Βρίσκεται δίπλα στον πολίτη αλλά όχι δίπλα στον άνθρωπο...εν αρχή ην ο πολίτης!
Μετά από όλα αυτά θέλουν να μας κάνουν να πιστεψουμε ότι συνεχίζουν να νοιάζονται για τη βελτίωση της ζωής των μεταναστών.Όταν την ίδια στιγμή βρίσκεται κάποιος με κυάλια και όπλα στα σύνορα βάζει στο στόχαστρο μετανάστες, ανθρώπους που εγκαταλείπουν τη χώρα τους όχι επειδή ξύπνησαν μια μέρα και είπαν "τι ωραία που είναι η Ευρώπη!" αλλά επειδή στη χώρα τους επικρατούν "παράξενες" συνθήκες που κατά ένα περίεργο λόγο ποτέ δεν γνωρίζουν τα μεγάλα δυτικά κράτη και πάντα προσπαθούν να εξηγήσουν αυτό το φαινόμενο που λέγεται "μετανάστευση"!Δεν μπόρω να πω,τους δικαιολογώ τους ανθρώπους!Έχουν τόσα στο κεφάλι τους,δεν μπορούν να τα ξέρουν όλα!Αλλά πάντα αγνοούν τα πιο σημαντικά πράγματα και για τα οποία φέρουν και ευθύνη,συμπτωματικά πάντα!Οι πόλεμοι που γίνονται στη μέση ανατολή γαι το πετρέλαιο κάμια σχέση δεν έχουν με τη Δύση!Το καθεστώς αποικιοκρατίας που επικρατεί σε τόσες χώρες του Τρίτου κόσμου το αγνοούμε όπως φυσικά και την πλήρη εκμετάλλευση των φθηνών εργατικών χεριών-ας είναι και ανηλίκων δεν μας πειράζει!Η δουλειά δεν είναι ντροπή!- σε υπανάπτυκτες χώρες για τη δημιουργία και τη διατήρηση πολυεθνικών κολοσσών.
Προφανώς οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι των χωρών που συμμετέχουν σε αυτόν τον διάλογο εθελοντικά και δεν πρόκειται να πάρουν καμία απόφαση, αλλά ακόμη κι αν κατευθύνουν την πραγματοποίηση μιας μεταναστευτικής πολιτικής,το κάνουν χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους αυτούς τους ανθρώπους που ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης, προσπαθώντας να επιβιώσουν μέσα σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον όπου τους εκμεταλλεύονται,μακριά από τις οικογένειές τους και τη ζωή που είχαν πριν ξεκινήσουν αυτό το μακρινό ταξίδι δίχως προορισμό.Άνθρωποι που έδωσαν όλες τις οικονομίες τους (μιλάμε για 3000€ και πάνω) για να τους πετάξουν μέσα σε μια βάρκα και αν είναι τυχεροί να φτάσουν ζωντανοί στο επόμενο λιμάνι κι αν είναι πολύ τυχεροί να επιβιώσουν και από ένα κέντρο "υποδοχής ". Άνθρωποι που νόμιζαν ότι τουλάχιστον θα τους φέρονται ανθρώπινα.Άνθρωποι που με τόσα που έχουν περάσει θα έπρεπε να έχουν αντιδράσει με το χειρότερο δυνατό τρόπο για να εκδικηθούν τους εκμεταλλευτές τους.Κι όμως δεν το κάνουν,αλλά προσπαθούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
Έτσι οι ίδιοι,με τη σύσταση οργανώσεων και διάφορων συλλόγων προσπαθούν να επιλύσουν μερικά από τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους μέσα από την αλληλεγγύη και την κοινή συλλογική δράση.Ας συζητήσουμε μαζί τους κι ας ακούσουμε για μια φορά τι έχουν να μας πουν.
Η Σύνοδος περιλαμβάνει διεθνείς συνελεύσεις μεταναστών και προσφύγων, συζητήσεις και σεμινάρια από τους διοργανωτές, που θα πραγματοποιούνται παράλληλα καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας.Στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων,τη Δευτέρα 2 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί συναυλία στον Άγιο Παντελεήμονα με τους Magic de Spell, Ρόδες, Καλλιόπη Βέττα & Γιάννης Ιωάννου, Κάτια Γέρου, Υπόγεια Ρεύματα, Σπυριδούλα, Γιάννη Γιοκαρίνη & ΕΛΙΤΡΟΝ, Τάκη Βούη και Παντελή Αμπαζή.Οι εκδηλώσεις της συνόδου θα κορυφωθούν με τη Διεθνή Αντιρατσιστική Διαδήλωση που θα ξεκινήσει από το Σύνταγμα στις 6 μ.μ. και θα πορευτεί ως το Μέγαρο Μουσικής, όπου θα διεξαχθούν οι εκδηλώσεις του Διακυβερνητικού Φόρουμ (ΠΦΜΑ).Παραθέτω το πρόγραμμα της τριήμερης συνόδου που ξεκινά σήμερα στην ΑΣΟΕΕ.

Κυριακή 1 Νοεμβρίου

10:00-12:00
1. Διεθνής Συνέλευση Μεταναστών και Προσφύγων (IAMR)

2. Αγώνας κατά της σύγχρονης σκλαβιάς και εργασιακής ή σεξουαλικής εκμετάλλευσης αλλοδαπών, στην Ευρώπη –Trafficking
Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης

3. Μετανάστες και πρόσφυγες: Εκπαίδευση και προοπτικές
ΟΛΜΕ, Συνδικαλιστικοί Φορείς, Εθελοντικά Σχολεία

4. Μετανάστευση κι επισφάλεια
Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών

12:30-2:30
1. Διεθνής Συνέλευση Μεταναστών και προσφύγων (IAMR)

2. Γυναίκες και Μετανάστευση
Παγκόσμια Πορεία Γυναικών

3. Άκρα Δεξιά και Φασιστικές Προκλήσεις
Κίνηση "Απελάστε το Ρατσισμό"

4. Κλιματική Αλλαγή και Προσφυγικό Κύμα
Οργανωτική Επιτροπή - Συνεργάτες ΙΝΕ-ΓΣΕΕ

5. Πολιτική Συνόρων της ΕΕ και Διαχείριση της Μετανάστευσης
Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών

2:30-4:00 Διάλειμμα


4:30-6:30
1. Διεθνής Συνέλευση Μεταναστών και Προσφύγων (IAMR)

2. Φύλο και μετανάστευση: έρευνα και κοινωνικά κινήματα
Εγαστήρι Σπουδών Φύλου του Παντείου Πανεπιστημίου

3. Μετανάστευση και Αγορά Εργασίας
Οργανωτική Επιτροπή - Συνεργάτες ΙΝΕ-ΓΣΕΕ

4. Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή

5. Μεταναστευτικές Πολιτικές σε Ελλάδα κι Ευρωπαϊκή Ένωση
Καμπάνια 0% Ρατσισμός 100% Αλληλεγγύη

7:00-9:30
Λεηλασία του "Τρίτου Κόσμου" και Μετανάστευση
Οργανωτική Επιτροπή



Δευτέρα 2 Νοεμβρίου

10:00-3:00
1. Διεθνής Συνέλευση Μεταναστών και Προσφύγων (IAMR)


Τρίτη 3 Νοεμβρίου

10:00-7:00
1. Διεθνής Συνέλευση Μεταναστών και Προσφύγων (IAMR)

7:00-9:30
Αγώνες στις Χώρες Υποδοχής Μεταναστών Ενάντια στην Εκμετάλλευση και το Ρατσισμό
Οργανωτική Επιτροπή

Το κάλεσμα για τη Διεθνή Σύνοδο Αντιρατσιστικών και Μεταναστευτικών Οργανώσεων υπογράφουν οι:
* International Assebly of Migrants and Refugees (IAMR) * ATIK-Confederation of workers from Turkey in Europe * MIGRANTE EUROPE * ΟΛΜΕ (ως παρατηρητής) * επιστημονικοί συνεργάτες του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ * Γ ΕΛΜΕ Αθήνας (ως παρατηρητής) * Κίνηση «Ενωμένοι ενάντια στον Ρατσισμό και την Φασιστική Απειλή» * Καμπάνια «0% Ρατσισμός - 100% Αλληλεγγύη» * Διεθνής Αμνηστία (ως παρατηρητής) * κοινότητα ACTION-Congo * Ένωση Αφρικανών Γυναικών * Μαροκινή κοινότητα * Αφγανική κοινότητα * Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος * Κίνηση Υπεράσπισης Προσφύγων και Μεταναστών Πάτρας * Συμμαχία Σταματήστε τον πόλεμο * Παγκόσμια Πορεία Γυναικών * Κέντρο ΑΝΤΙΓΟΝΗ * Δίκτυο κοινωνικής υποστήριξης προσφύγων και μεταναστών * ΑΡΣΙΣ * Κίνηση κατοίκων 6ου διαμερίσματος * Κίνηση "Απελάστε τον Ρατσισμό" * Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών * Νεολαία ενάντια στον Ρατσισμό στην Ευρώπη-YRE * Ένωση Εργαζομένων * Νεολαία Συνασπισμού * Bellaciao * Κόκκινο (συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ) * ΞΕΚΙΝΗΜΑ (συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ) * ΔΕΑ (συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ) * ΚΟΕ (συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ) * Τμήμα Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ * Λαϊκές Αγωνιστικές Κινήσεις * Ταξική Πορεία * ΟΚΔΕ/Σπάρτακος *ΣΕΚ

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

Ένα νησί έξω από τον κοινωνικό... χάρτη


Τελειώνοντας την εξεταστική είπα να επανέλθω σε μία αγαπημένη μου ασχολία,μιας και έχω χρόνο και μετά από τα πολλά βιβλία κοινωνικού και πολιτικού περιεχομένου που διάβασα κατά την διάρκεια της περασμένης σεζόν είπα να αρχίσω τα μυθιστορήματα!Μία αγαπημένη μου φίλη μου είχε κάνει δώρο "Το Νησί" της Victoria Hislop και είπα να το διαβάσω.Δεν περίμενα όμως ότι θα με συνεπάρει τόσο πολύ ώστε να το τελειώσω σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Με συγκίνησε τόσο πολύ το θέμα όσο και η προσέγγιση της συγγραφέως. Το βιβλίο μιλάει για την Σπιναλόγκα και τους κατοίκους-μιάσματα για τον υπόλοιπο κόσμο την περίοδο που λειτουργούσε ως αποικία λεπρών.Με αφορμή, λοιπόν, το βιβλίο αυτό, άρχισα να ψάχνω και να διαβάζω διάφορα για την Σπιναλόγκα και για την νόσο του Χάνσεν ή αλλιώς τη λέπρα όπως είναι γνωστή.
Η λέπρα είναι μία από τις παλαιότερες ασθένειες, καθώς μία πρώτη περιγραφή της υπάρχει σε αρχαία ινδικά κείμενα του 6ου αιώνα π.Χ.Προκαλείται από το Mycobacterium leprae και μεταδίδεται κυρίως μέσω πληγών του δέρματος και προσβάλλει κυρίως το δέρμα,το περιφερειακό νευρικό σύστημα,το ανώτερο αναπνευστικό,τα μάτια και τους όρχεις.Μπορεί να προκαλέσει παραμορφωσεις στο πρόσωπο ακόμη και τύφλωση λόγω βλάβης του οπτικού νεύρου. Ο χρόνος της επώασής της ποικίλλει και μπορεί να φτάσει έως και τα 40 χρόνια ώσπου να εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα της ασθένειας.
'Ηταν για χρόνια εκτός από ανίατη, θανατηφόρα ασθένεια, κοινωνικό στίγμα και όνειδος για τους ανθρώπους που έφεραν έναν χανσενικό ανάμεσα στα μέλη της οικογένειάς τους.Οι άνθρωποι πίστευαν ότι η νόσος μεταδίδεται με την απλή επαφή και γι'αυτό το λόγο απομόνωναν τους συγκεκριμένους ασθενείς ώστε να αποτρέψουν την εξάπλωσή της. Όμως, με κατάλληλη προλήψη, μπορούσε να αποτραπεί, χωρίς να απαιτείται ο εξοστρακισμός των φορέων.Το να έχει κάποιος λέπρα ήταν φοβερό και πάντα ακούγοντας το όνομα λέπρα ή λεπρός κατευθειάν ερχόνταν στο νου παραμορφωμένα πρόσωπα, παραλυμένα ή και ακρωτηριασμένα άκρα. Μία εικόνα φρίκης,δηλαδή,που απέτρεπε τους ανθρώπους από το να έχουν οποιαδήποτε επαφή με έναν λεπρό.Έτσι, οι λεπροί κατέληγαν σε απομονωμένα μέρη, εξόριστοι και κοινωνικά αποκλεισμένοι και πολλές φορές στο έλεος του θεού, καθώς δεν υπήρχε πάντα κρατική πρόνοια γι'αυτούς...
Σε ένα τέτοιο φοβικό κλίμα, το 1903, με απόφαση της τότε Κρητικής Πολιτείας, η Σπιναλόγκα (από τα λατινικά spina=άκανθα, αιχμή και longa=μακριά) ορίζεται ως τόπος διαμονής των λεπρών,που μέχρι τότε, αποτελούσαν εστία μόλυνσης για τον υπόλοιπο λαό, μία απόφαση που έμελλε να αλλάξει τις ζωές πολλών ανθρώπων, οι οποίοι εγκατέλειψαν τις οικογένειές για να εγκατασταθούν εκεί.Έτσι, λοιπόν, η Σπιναλόγκα έγινε ο τόπος διαμονής των λέπρων της Κρήτης αρχικά και αργότερα και ολόκληρης της Ελλάδας μέχρι το 1957, όταν ήρθε η ανακάλυψη φαρμάκων που μπορούσαν να θεραπεύσουν αυτή την τρομερή ασθένεια.
Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων που λειτουργούσε ως αποικία λεπρών,πέρασε από διάφορες φάσεις. Στην αρχή, η Σπιναλόγκα ήταν μία κουκίδα στον χάρτη της κρατικής πρόνοιας, καθώς η βοήθεια ήταν μηδαμινή. Οι λεπροί αναγκάζονταν να ζουν υπό άθλιες συνθήκες απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο και μακριά από τις οικογένειές τους. Έπρεπε να αντιμετωπίσουν από τη μία τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης που επικρατούσαν στο νησί και από την άλλη τον πόνο και να αποδεχτούν την νέα τους ζωή και την νέα τους ταυτότητα, ως λεπροί πλέον, καθώς έτσι υπήρχαν στη συνείδηση των ανθρώπων στην απέναντι όχθη. Τόσο κοντά και ταυτόχρονα τόσο μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο,αποκτούσαν μία άλλη καθημερινότητα, στην οποία δεν χωρούσε καμία ελπίδα,αφού αυτή η ίδια υποδήλωνε την εγγύτητα του θανάτου.
Η κατάσταση αυτή άρχισε να αλλάζει από το 1936, έτος άφιξης στη Σπιναλόγκα του ασθενούς Επαμεινώνδα Ρεμουνδάκη, τριτοετούς φοιτητή της Νομικής, ο οποίος ίδρυσε την «Αδελφότητα Ασθενών Σπιναλόγκας» και αγωνίστηκε τα χρόνια που ακολούθησαν για την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης των ασθενών μέχρι και το 1957, όταν σταμάτησε να λειτουργεί ως αποικία λεπρών. Τότε, όλοι εγκατέλειψαν το νησί, άλλοι θεραπεύτηκαν και άλλοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο της Αγίας Βαρβάρας όπου μέχρι σήμερα κατοικούν χανσενικοί.
Μέσα στο βιβλίο της, η Victoria Hislop περιγράφει πώς αυτοί οι άνθρωποι που μεταφέρονταν στην Σπιναλόγκα χωρίς καμία ελπίδα άρχισαν να βελτιώνουν τις συνθήκες ζωής τους και να προσδοκούν ένα καλύτερο μέλλον, ακόμη και μία θεραπεία. Μία ιστορία που παρά το θλιβερό της κομμάτι δείχνει την αισιοδοξία που πρέπει να έχει ο άνθρωπος ακόμη και σε πολύ δύσκολες στιγμές. Το θάρρος και η αισιοδοξία αυτών των ανθρώπων καθηλώνει οποιονδήποτε αναγνώστη.
Σήμερα, το 2009, η Σπιναλόγκα είναι ένα ακατοίκητο νησί αλλά μεγάλης ιστορικής,μνημειακής και συναισθηματικής αξίας τόσο για τους κατοίκους της περιοχής όσο και για τους χανσενικούς και μή. η Νομαρχία Λασιθίου και το Τεχνικό Επιμελητήριο Ανατολικής Κρήτης ζητούν τη διεθνή προβολή της ιστορικής νησίδας Σπιναλόγκα, αλλά και την ένταξή της στο «καλαντάρι» της Unesco.Οπως οι ίδιοι λένε, το νησί αποτέλεσε τον «πλωτό προμαχώνα» της ανατολικής Κρήτης με ιστορικό και αρχαιολογικό ενδιαφέρον, ενώ έντονη ήταν η κοινωνική προσφορά του που πριν από 50 χρόνια λειτουργούσε ως αναρρωτήριο των λεπρών.


Αν σας ενδιάφερει να μάθετε περισσότερα μπορείτε να δείτε τα παρακάτω ντοκυμαντέρ και να αναζητήσετε τα παρακάτω βιβλία:
ολόκληρη η ταινία του Jean Daniel Pollet, L'Ordre (1973): http://www.youtube.com/watch?v=RIPGsbAUFvM

ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ από το αρχείο της ΕΡΤ: http://www.ert-archives.gr/wpasV2/public/p02-view.aspx?titleid=4743&action=mView&mst=00:00:00:00

το trailer μιας ταινίας μικρού μήκους με θέμα την Σπιναλόγκα, αλλά αυτή τη φορά παρουσιάζοντας την ιστορία ενός παιδιού που γεννήθηκε στην Σπιναλόγκα κι επειδή ήταν υγιές έπρεπε να φύγει και να αποχωριστεί τους γονείς του. Δυστυχώς δεν βρήκα ολόκληρη την ταινία, αν κάποιος ξέρει που μπορώ να τη βρω ας μου πει παρακαλώ: http://www.imdb.com/video/wab/vi1828323865/

κι εδώ μία συνέντευξη του σκηνοθέτη: http://archive.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=10.10.2007,id=11364784

βιβλίο για την Σπιναλόγκα και την λέπρα: http://www.papasotiriou.gr/product.gbook.asp?pfid=1805875&prid=1060109&deid=0

και φυσικά το βιβλίο της Victoria Hislop "Το Νησί": http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=188617


και ρεπορτάζ για την ένταξη της Σπιναλόγκας στα μνημεία της Unesco:
http://www.anatolh.com/index.php/lasithi/lasreportaz/4323--unesco.html
http://www.anatolh.com/index.php/lasithi/lasreportaz/4344-2009-05-25-07-08-35.html
http://www.104fm.gr/all-news/1-general-news/3830-promote-the-application-of-spinalonga-for-unesco-monuments.html
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11421&subid=2&tag=8334&pubid=4202845


και μία συνέντευξη ενός από τους τελευταίους κατοίκους της Σπιναλόγκας:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=124357

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Ένα τελευταίο μεγάλο χειροκρότημα....







ένα τελευταίο μεγάλο χειροκρότημα....
νομίζω ότι όλοι θα θυμούνται τα χαρακτηριστικά τραγούδια του και το απίστευτο moonwalk του...

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Λίγες σκέψεις πριν τις εκλογές....



Θυμάμαι πάντα από μικρή τις ημέρες των εκλογών!ήταν κάτι σαν γιορτή κάθε φορά!πηγαίναμε στο χωριό(πριν μετακινήσουμε τα εκλογικά μας δικαιώματα,τώρα ούτε εκδρομή...!) και θυμάμαι όλους να συζητάνε, πρωί βράδυ τις τηλεοράσεις να παίζουν σποτάκια και ομιλίες και οι δημοσιογράφοι να μην ασχολούνται με τίποτε άλλο πρά με τα προγνωστικά!βέβαια δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ήταν κάτι τόσο σοβαρό, γιατί το έβλεπα σαν πανηγύρι!
σήμερα, 3 ημέρες πριν τις ευρωεκλογές γίνεται ο ίδιος χαμός και να σκεφτείς ότι δεν είναι καν εθνικές!είμαστε η μόνη χώρα στην οποία έγινε debate σε επίπεδο κομματικών αρχηγών και όχι ανάμεσα στους επικεφαλείς του ευρωψηφοδελτίου!σε άλλες χώρες δεν έγιναν ούτε καν debates!εδώ πάντως, δεν ξέρω, νομίζουν ότι γίνονται εθνικές!δέχομαι το γεγονός ότι και η ευρωεκλογές είναι σημαντικες στην ανάδειξη των συσχετισμών και τις ελεγκτικές διαδικασίες αλλά όχι και τέτοια υστερία!αυτή η υστερία είναι που θα οδηγήσει την πλειοψηφία στην αποχή, σε συνδυασμό φυσικά με την αγανάκτηση και την έλλειψη εμπιστοσύνης σε οποιαδήποτε πολιτική δύναμη.βλέποντας βέβαια και τη θερμοκρασία να φτάνει στους 31 βαθμούς, είναι σίγουρο ότι ο αριθμός των ψηφισάντων θα είναι πολύ μικρότερος.οπότε εμείς κι εμείς θα είμαστε στις κάλπες στις 7 ιουνίου!
προσωπικά θα πάω να ψηφίσω.όχι γιατί πιστεύω ότι θα αλλάξει και κάτι αλλά γιατί πιστεύω ότι και οι ευρωεκλογές είναι ένα πεδίο πολιτικής δράσης και ότι κι αν εγώ δεν συμμετέχω οι άλλοι θα αποφασίσουν για μένα.δεν τρέφω αυταπάτες για τη "δημοκρατική" διαδικασία των εκλογών.ξέρω ότι προωθούν την ανάθεση και ότι στην ουσία αποφασίζουν άλλοι για εμάς χωρίς εμάς.αλλά όπως και να 'χει ζούμε στα πλαίσια μιας αστικής δημοκρατίας και έτσι λειτουργεί.με τη βουλή και τις εκλογές.είναι δύσκολο να το αλλάξουμε αλλά δεν πιστεύω ότι είναι ανέφικτο.για να το αλλάξουμε όμως, πιστεύω ότι θα πρέπει να το αλλάξουμε από μέσα έτσι ώστε να είναι πιο αποτελεσματικό.πρέπει να γκρεμίσουμε το σύστημα στο οποίο είμαστε φυλακισμένοι αλλά από τα θεμέλια του και όχι απλά μόνο τους τοίχους γύρω γύρω.ξέρω ότι αυτό είναι δύσκολο. είναι μια μεγάλη πρόκληση.γιατί μπαίνεις μέσα στο ίδιο το σύστημα και προσπαθείς να αλλάξεις τα πράγματα, βγαίνοντας αλώβητος.αλώβητος πολιτικά και ηθικά.χωρίς να γίνεις ένα με όλους τους άλλους και διαφθαρείς κι εσύ.τώρα βέβαια έγκειται και ένα άλλο ερώτημα.μπορεί κάποιος που έχει μερίδιο της εξουσίας να μην διαφθαρεί;κι αυτό μέρος της πρόκλησης είναι.
βέβαια η πολιτική καθαρότητα είναι η πιο εύκολη λύση ,απορρίπτοντας τα πάντα και κάνοντας μόνο αυτά που πιστεύεις, απομονωμένος και μακριά από κάθετι "βρώμικο".αυτή είναι όμως λύση;θα αλλάξει κάτι με την αδιαλλαξία;το θέμα είναι να αγωνίζεσαι, αλλά να παίρνεις υπόψιν σου και τις αντικειμενικές συνθήκες, δεν μπορείς να της αγνοήσεις.
δεν νομίζω ότι κανείς μπορεί να πει με ποιό τρόπο θα αλλάξει η κοινωνία μας.όλοι παραπονιόμαστε αλλά δεν μπορούμε να βρούμε και τη λύση.πάντα κατηγορούμε κάποιους άλλους και ποτέ δεν παίρνουμε ευθύνη πάνω μας.μήπως πρέπει να αλλάξουμε νοοτρόπια;αναγνωρίζω ότι η απογοήτευση έχει οδηγήσει στην αδιαφορία.είναι δύσκολο κάποιος που προσπαθεί να επιβιώσει και να συντηρήσει την οικογένειά του να αγωνιστεί για να αλλάξει αυτό το σάπιο σύστημα στο οποίο ζούμε.ίσως θα πρέπει να βρούμε τρόπους να αλληβοηθιόμαστε και όχι να αλληλοφαγωνόμαστε.να δημιουργήσουμε εμείς τις κατάλληλες αντιστάσεις απέναντι στον κεντρικό κρατικό μηχανισμό που ελέγχει και κατευθύνει τις ζωές μας.
δεν έχω καμία πρόθεση ούτε να επιπλήξω αλλά ούτε και να το παίξω δάσκαλος, γιατί ούτε κι εγώ ξέρω πώς θα αλλάξουμε την παρούσα κατάσταση. το μόνο που κανω είναι να προσπαθώ με τον τρόπο που θεωρώ ότι είναι πιο εφικτό.συλλογικοποιώντας τις αντιστάσεις μας μέσα στο ίδιο το σύστημα που μας θέλει ρομπότ και διεφθαρμένους όπως αυτό.
αυτές είναι μόνο λίγες σκέψεις...