Θυμάμαι πάντα από μικρή τις ημέρες των εκλογών!ήταν κάτι σαν γιορτή κάθε φορά!πηγαίναμε στο χωριό(πριν μετακινήσουμε τα εκλογικά μας δικαιώματα,τώρα ούτε εκδρομή...!) και θυμάμαι όλους να συζητάνε, πρωί βράδυ τις τηλεοράσεις να παίζουν σποτάκια και ομιλίες και οι δημοσιογράφοι να μην ασχολούνται με τίποτε άλλο πρά με τα προγνωστικά!βέβαια δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ήταν κάτι τόσο σοβαρό, γιατί το έβλεπα σαν πανηγύρι!
σήμερα, 3 ημέρες πριν τις ευρωεκλογές γίνεται ο ίδιος χαμός και να σκεφτείς ότι δεν είναι καν εθνικές!είμαστε η μόνη χώρα στην οποία έγινε debate σε επίπεδο κομματικών αρχηγών και όχι ανάμεσα στους επικεφαλείς του ευρωψηφοδελτίου!σε άλλες χώρες δεν έγιναν ούτε καν debates!εδώ πάντως, δεν ξέρω, νομίζουν ότι γίνονται εθνικές!δέχομαι το γεγονός ότι και η ευρωεκλογές είναι σημαντικες στην ανάδειξη των συσχετισμών και τις ελεγκτικές διαδικασίες αλλά όχι και τέτοια υστερία!αυτή η υστερία είναι που θα οδηγήσει την πλειοψηφία στην αποχή, σε συνδυασμό φυσικά με την αγανάκτηση και την έλλειψη εμπιστοσύνης σε οποιαδήποτε πολιτική δύναμη.βλέποντας βέβαια και τη θερμοκρασία να φτάνει στους 31 βαθμούς, είναι σίγουρο ότι ο αριθμός των ψηφισάντων θα είναι πολύ μικρότερος.οπότε εμείς κι εμείς θα είμαστε στις κάλπες στις 7 ιουνίου!
προσωπικά θα πάω να ψηφίσω.όχι γιατί πιστεύω ότι θα αλλάξει και κάτι αλλά γιατί πιστεύω ότι και οι ευρωεκλογές είναι ένα πεδίο πολιτικής δράσης και ότι κι αν εγώ δεν συμμετέχω οι άλλοι θα αποφασίσουν για μένα.δεν τρέφω αυταπάτες για τη "δημοκρατική" διαδικασία των εκλογών.ξέρω ότι προωθούν την ανάθεση και ότι στην ουσία αποφασίζουν άλλοι για εμάς χωρίς εμάς.αλλά όπως και να 'χει ζούμε στα πλαίσια μιας αστικής δημοκρατίας και έτσι λειτουργεί.με τη βουλή και τις εκλογές.είναι δύσκολο να το αλλάξουμε αλλά δεν πιστεύω ότι είναι ανέφικτο.για να το αλλάξουμε όμως, πιστεύω ότι θα πρέπει να το αλλάξουμε από μέσα έτσι ώστε να είναι πιο αποτελεσματικό.πρέπει να γκρεμίσουμε το σύστημα στο οποίο είμαστε φυλακισμένοι αλλά από τα θεμέλια του και όχι απλά μόνο τους τοίχους γύρω γύρω.ξέρω ότι αυτό είναι δύσκολο. είναι μια μεγάλη πρόκληση.γιατί μπαίνεις μέσα στο ίδιο το σύστημα και προσπαθείς να αλλάξεις τα πράγματα, βγαίνοντας αλώβητος.αλώβητος πολιτικά και ηθικά.χωρίς να γίνεις ένα με όλους τους άλλους και διαφθαρείς κι εσύ.τώρα βέβαια έγκειται και ένα άλλο ερώτημα.μπορεί κάποιος που έχει μερίδιο της εξουσίας να μην διαφθαρεί;κι αυτό μέρος της πρόκλησης είναι.
βέβαια η πολιτική καθαρότητα είναι η πιο εύκολη λύση ,απορρίπτοντας τα πάντα και κάνοντας μόνο αυτά που πιστεύεις, απομονωμένος και μακριά από κάθετι "βρώμικο".αυτή είναι όμως λύση;θα αλλάξει κάτι με την αδιαλλαξία;το θέμα είναι να αγωνίζεσαι, αλλά να παίρνεις υπόψιν σου και τις αντικειμενικές συνθήκες, δεν μπορείς να της αγνοήσεις.
δεν νομίζω ότι κανείς μπορεί να πει με ποιό τρόπο θα αλλάξει η κοινωνία μας.όλοι παραπονιόμαστε αλλά δεν μπορούμε να βρούμε και τη λύση.πάντα κατηγορούμε κάποιους άλλους και ποτέ δεν παίρνουμε ευθύνη πάνω μας.μήπως πρέπει να αλλάξουμε νοοτρόπια;αναγνωρίζω ότι η απογοήτευση έχει οδηγήσει στην αδιαφορία.είναι δύσκολο κάποιος που προσπαθεί να επιβιώσει και να συντηρήσει την οικογένειά του να αγωνιστεί για να αλλάξει αυτό το σάπιο σύστημα στο οποίο ζούμε.ίσως θα πρέπει να βρούμε τρόπους να αλληβοηθιόμαστε και όχι να αλληλοφαγωνόμαστε.να δημιουργήσουμε εμείς τις κατάλληλες αντιστάσεις απέναντι στον κεντρικό κρατικό μηχανισμό που ελέγχει και κατευθύνει τις ζωές μας.
δεν έχω καμία πρόθεση ούτε να επιπλήξω αλλά ούτε και να το παίξω δάσκαλος, γιατί ούτε κι εγώ ξέρω πώς θα αλλάξουμε την παρούσα κατάσταση. το μόνο που κανω είναι να προσπαθώ με τον τρόπο που θεωρώ ότι είναι πιο εφικτό.συλλογικοποιώντας τις αντιστάσεις μας μέσα στο ίδιο το σύστημα που μας θέλει ρομπότ και διεφθαρμένους όπως αυτό.
αυτές είναι μόνο λίγες σκέψεις...
σήμερα, 3 ημέρες πριν τις ευρωεκλογές γίνεται ο ίδιος χαμός και να σκεφτείς ότι δεν είναι καν εθνικές!είμαστε η μόνη χώρα στην οποία έγινε debate σε επίπεδο κομματικών αρχηγών και όχι ανάμεσα στους επικεφαλείς του ευρωψηφοδελτίου!σε άλλες χώρες δεν έγιναν ούτε καν debates!εδώ πάντως, δεν ξέρω, νομίζουν ότι γίνονται εθνικές!δέχομαι το γεγονός ότι και η ευρωεκλογές είναι σημαντικες στην ανάδειξη των συσχετισμών και τις ελεγκτικές διαδικασίες αλλά όχι και τέτοια υστερία!αυτή η υστερία είναι που θα οδηγήσει την πλειοψηφία στην αποχή, σε συνδυασμό φυσικά με την αγανάκτηση και την έλλειψη εμπιστοσύνης σε οποιαδήποτε πολιτική δύναμη.βλέποντας βέβαια και τη θερμοκρασία να φτάνει στους 31 βαθμούς, είναι σίγουρο ότι ο αριθμός των ψηφισάντων θα είναι πολύ μικρότερος.οπότε εμείς κι εμείς θα είμαστε στις κάλπες στις 7 ιουνίου!
προσωπικά θα πάω να ψηφίσω.όχι γιατί πιστεύω ότι θα αλλάξει και κάτι αλλά γιατί πιστεύω ότι και οι ευρωεκλογές είναι ένα πεδίο πολιτικής δράσης και ότι κι αν εγώ δεν συμμετέχω οι άλλοι θα αποφασίσουν για μένα.δεν τρέφω αυταπάτες για τη "δημοκρατική" διαδικασία των εκλογών.ξέρω ότι προωθούν την ανάθεση και ότι στην ουσία αποφασίζουν άλλοι για εμάς χωρίς εμάς.αλλά όπως και να 'χει ζούμε στα πλαίσια μιας αστικής δημοκρατίας και έτσι λειτουργεί.με τη βουλή και τις εκλογές.είναι δύσκολο να το αλλάξουμε αλλά δεν πιστεύω ότι είναι ανέφικτο.για να το αλλάξουμε όμως, πιστεύω ότι θα πρέπει να το αλλάξουμε από μέσα έτσι ώστε να είναι πιο αποτελεσματικό.πρέπει να γκρεμίσουμε το σύστημα στο οποίο είμαστε φυλακισμένοι αλλά από τα θεμέλια του και όχι απλά μόνο τους τοίχους γύρω γύρω.ξέρω ότι αυτό είναι δύσκολο. είναι μια μεγάλη πρόκληση.γιατί μπαίνεις μέσα στο ίδιο το σύστημα και προσπαθείς να αλλάξεις τα πράγματα, βγαίνοντας αλώβητος.αλώβητος πολιτικά και ηθικά.χωρίς να γίνεις ένα με όλους τους άλλους και διαφθαρείς κι εσύ.τώρα βέβαια έγκειται και ένα άλλο ερώτημα.μπορεί κάποιος που έχει μερίδιο της εξουσίας να μην διαφθαρεί;κι αυτό μέρος της πρόκλησης είναι.
βέβαια η πολιτική καθαρότητα είναι η πιο εύκολη λύση ,απορρίπτοντας τα πάντα και κάνοντας μόνο αυτά που πιστεύεις, απομονωμένος και μακριά από κάθετι "βρώμικο".αυτή είναι όμως λύση;θα αλλάξει κάτι με την αδιαλλαξία;το θέμα είναι να αγωνίζεσαι, αλλά να παίρνεις υπόψιν σου και τις αντικειμενικές συνθήκες, δεν μπορείς να της αγνοήσεις.
δεν νομίζω ότι κανείς μπορεί να πει με ποιό τρόπο θα αλλάξει η κοινωνία μας.όλοι παραπονιόμαστε αλλά δεν μπορούμε να βρούμε και τη λύση.πάντα κατηγορούμε κάποιους άλλους και ποτέ δεν παίρνουμε ευθύνη πάνω μας.μήπως πρέπει να αλλάξουμε νοοτρόπια;αναγνωρίζω ότι η απογοήτευση έχει οδηγήσει στην αδιαφορία.είναι δύσκολο κάποιος που προσπαθεί να επιβιώσει και να συντηρήσει την οικογένειά του να αγωνιστεί για να αλλάξει αυτό το σάπιο σύστημα στο οποίο ζούμε.ίσως θα πρέπει να βρούμε τρόπους να αλληβοηθιόμαστε και όχι να αλληλοφαγωνόμαστε.να δημιουργήσουμε εμείς τις κατάλληλες αντιστάσεις απέναντι στον κεντρικό κρατικό μηχανισμό που ελέγχει και κατευθύνει τις ζωές μας.
δεν έχω καμία πρόθεση ούτε να επιπλήξω αλλά ούτε και να το παίξω δάσκαλος, γιατί ούτε κι εγώ ξέρω πώς θα αλλάξουμε την παρούσα κατάσταση. το μόνο που κανω είναι να προσπαθώ με τον τρόπο που θεωρώ ότι είναι πιο εφικτό.συλλογικοποιώντας τις αντιστάσεις μας μέσα στο ίδιο το σύστημα που μας θέλει ρομπότ και διεφθαρμένους όπως αυτό.
αυτές είναι μόνο λίγες σκέψεις...
10 σχόλια:
lagartaki μου γειά σου! Επιτέλους μετά από πολύ καιρό ξαναβρισκόμαστε!
Συγχαρητήρια για το ποστ, έχεις πολύ καλό σκεπτικό και συμμερίζομαι τη συλλογιστική σου.
Το μόνο που ήθελα να προσθέσω είναι ότι σε χώρες που έγιναν επαναστάσεις και οι λαοί τους δεν είχαν μυρωδιά από έκφραση γνώμης και κάλπη, εκεί επιβλήθηκαν τα πιο τυραννικά καθεστώτα. Αυτή η έρμη η αστική δημοκρατία που έχουμε με όλα τα κακά που επισημάνεις, είναι κατάκτηση δεν μας δόθηκε δώρο και έστω μια μικρούλα αξία την έχει!
γεια σου ναβαρίνο μου!και ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον που δείχνεις για τα κείμενα μου:)ναι η αλήθεια είναι ότι χάθηκα...επέστρεψα όμως!
το ξέρω ότι είναι κατάκτηση και το αναγνωρίζω.παράλειψή μου!αλλά βλέπεις είναι αυθόρμητο κείμενο οπότε θα υπάρχουν και παραλείψεις!ευχαριστώ για την παρατήρησή σου:)
αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι δεν πρέπει να μένουμε στις εκλογές!
είναι λάθος κατά την άποψή μου να πιστεύουμε ότι οι εκλογές είναι πολύ σημαντικές ή το άλλο άκρο, ότι οι εκλογές είναι μια βλακεία και πρέπει να απέχουμε.αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι και να απέχουμε δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε η διαδικασία ούτε και οι συσχετισμοί!
να ψηφίζουμε αλλά να μην μένουμε εκεί.να συμμετέχουμε και να ελέγχουμε εμείς οι ίδιοι τα πάντα.να μην μπαίνουμε σε μια λογική ανάθεσης επειδή ψηφίσαμε κάποιους.
opa lagarto zei!!!axaxaxa.
auto to post mu 8umizei kati apo tis suzhthseis mas ekei sthn sxolh...pou en telh dn exoyn katalhxei akrivws semia lysh....vevaia an katalhgane 8 mastan kai oi neoi marx.
gnk to an telika h pshfos einai ana8esh h eley8eria den exw katalhxei oute egw alla nomizw oti h lush einai kapou sthn mesh.
oso anafora tiw ekloges...8ewrw oti kalutera einai n mhn yparxei apoxh...h adiaforia einai to xeirotero.dld epeidh dn mas endiaferei afhnoume tous allous n apofasisoun gia mas??toys deixnoume oti epeidh ola skata ta kanete adiaforoume sunexiste??
prepei n tous deixoume oti opoios kanei kati emeis kateu8eian ton rixnoume...des te agglia.gia mia thleorash exoyn xeftilistei!
apo thn allh dn ki egw skeftomai n mhn paw(einai kai makria)al oxi toso gia thn apostash osio gt dn uparxei kapoio komma pou n me antiproswpeuei sto elaxisto h pou n exw thn elpida oti kati 8a kanei...
νομιχω το έχουμε συζητήσει άπειρες φορές ότι ποτε κανένας δεν θα σε αντιπροσωπεύει.και δεν νομίζω ότι αυτή τη σιγμή κρίνεται ποιος μας αντιπροσωπεύει αλλά να προσπαθούσουμε να τους κάνουμε να ταρακουνηθούν.
κανένα από τα μικρά κόμματα δεν είναι ο εθνικός κίνδυνος!τα 2 μεγάλα κόμματα είναι!
απλά μπορούμε και σ'αυτό το πεδίο της πολιτικής δράσης να δείξουμε την αντίθεσή μας στον δικομματισμό και την ανευθυνότητα.δυστυχώς αυτό το πεδίο καθορίζει πολλά για την καθημέρινότητά μας ενώ δεν είναι το πιο σημαντικό...
και επιπλέον αλλό ένα πράγμα που σκέφτομαι είναι αυτοί οι άνθρωποι που μένουν εδώ και δεν μπορούν να ψηφίσουν και να καλυτερέψουν τη ζωή τους. οι μετανάστες.και τα παιδιά των μεταναστών που έχουν γεννηθεί εδώ, η μόνη πατρίδα τους είναι η ελλάδα και δεν τους παρέχει κανένα δικαίωμα και καμία πρόνοια δυστυχώς....
πολύ σωστές σκέψεις! Η αλήθεια έιναι πως η εξουσία διαφθείρει γιατί είναι ένα πανίσχυρο λόμπυ που δεν εχει και πολύ σχέση με τα προσωπα που την έχουν,
άλλοι κινούν τα νήματα και εφόσον οι πολίτες ψηφίζουν και μετά γυρνάνε στα σπίτια τους, είναι αναπόφευχτο ότι αναγκαστικά, ακόμα και ο πιο ηθικός θα τσιμπήσει λίγο διαφθορά για να επιβιώσει, ειδάλλως θα τον φάνε όπως και τον Σεβάχ στο τραγούδι του Χατζηδάκη. Πόσο μάλλον, που είναι και το πιθανότερο, να βουτηχτεί χωρις δεύτερη σκέψη στην διαφθορά και την αντιλαΊκή πολιτική.
Φαντάσου πχ οι οικολόγοι να κερδίζουν τις βουλευτικές εκλογές, την άλλη μέρα σίγουρα πραξικόπημα ή απόλυτη διάλυση, παρακρατικές συμμορίες θα αλωνίζουν μια και κανένας φορέας δεν θα υπακούει στη νέα κυβέρνηση(στρατός, αστυνομία, δημόσιο, εγκάθετοι συνδικαλιστές), αλλά και τεράστια μερίδα πολιτών θα δυσαρεστηθούν γιατί θα έρθουν αντιμέτωποι με το δικό τους μερίδιο ευθύνης στην κατάντια της χώρας. Χώρια το οικονομικό χάος από το οικονομικό κατεστημένο (ΣΕΒ, κλπ. Η μόνη διέξοδος σε τέτοιο ενδεχόμενο, χωρίς να έχει προηγηθεί μια συλλογική προετοιμασία από τα κάτω, θα είναι μια απο τα ίδια σκατά ελαφρως πιο πράσινα.
Δεν αρκεί μόνο η ψήφος, χρειάζεται και ριζική αλλαγή στην νοοτροπία του καθένα μας και ανάληψη πολιτικών ευθυνών από εμάς.
Γιαυτό και ανησυχώ για την απότομη άνοδό τους χωρίς κάποια σημαντική αλλαγή από τα κάτω. Πιο πολύ για παγίδα την βλέπω και μάλιστα χωρις δυνατότητα αποφυγής της.
γειά σου βρε tyler!καιρό έχουμε να τα πούμε!
κι εγώ πιστεύω ότι η αλλαγή νοοτροπίας είναι πολύ σημαντική.αυτό που πρέπει να συμβεί είναι να συλλογικοποιηθεί ο κόσμος από τα κάτω και να μην εφησυχάζεται επειδή έκανε το καθήκον του στις εκλογές ως πολίτης!αυτή την νοοτροπία πρέπει να την πολεμήσουμε,να ριζοσπαστικοποιηθούμε και να συλλογικοποιήσουμε τις προσπάθειές μας.
όσο γι'αυτό που λες για τους οικολόγους συμφωνώ.δεν νομίζω ότι δίνουν κάποια λύση σε προβλήματα της χώρας μας αυτή τη στιγμή.
εμείς πρέπει να αλλάξουμε.και πάνω απ'όλα να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας.
Δυστυχώς στον ρεπουμπλικανικού τύπου κοινοβουλευτισμό που έχουμε αυτή τη στιγμή δεν θα βρούμε άκρη ποτέ. Η μόνη λύση είναι η χρήση ενός συστήματος για δημοψήφισμα για όλα τα προβλήματα αυτού του τόπου.
Το να ψηφίζω έναν "αντιπρόσωπο" απατεώνα που άλλα λέει κι άλλα κάνει δεν είναι δημοκρατία.
Στην αρχαία Αθήνα είχαν την εκκλησία του δήμου όπου όλοι οι κάτοικοι αποφάσιζαν - δεν αποφάσιζαν οι "αντιπρόσωποι".
Σ'ευχαριστώ για την προσθήκη στην λίστα με τα αγαπημένα σου και σε έχω προσθέσει κι εγώ ;)
καλώς ήρθες και στο δικό μου blog stardust!
αυτό το σύστημα με δημοψήφισμα το έχω σκεφτεί κι εγώ.είναι ίσως το πιο δημοκρατικό αλλά ακόμη και οι πολίτες,όπως είναι τώρα τα πράγματα εννοώ, θα είχαν τόσο μεγάλο ενδιαφέρον γι'αυτό?ίσως να μην ήθελαν πολλές σκοτούρες πάνω από το κεφάλι τους.δεν ξέρω, πάντως το έχω σκεφτεί πολλές φορές ένα τέτοιο σύστημα και δεν έχω καταλήξει αν όντως θα μπορούσε να συντηρηθεί.αργότερα ίσως, αν έχουν προηγηθεί περισσότερες πολιτικές διεργασίες από τα κάτω.
αλλά ίσως και η ίδια η διαδικασία του δημοψηφίσματος να δημιουργούσε την εντονότερη πολιτικοποίηση των πολιτών.
Λίγες (έστω καθυστερημένες)σκέψεις μετά τις ευρωεκλογές...
Αν και έχει ήδη περάσει πάνω από μήνας μετά την 7η Ιούνη, πρόσφατα ανακάλυψα το παρόν μπλογκ και σκέφτηκα να θέσω και 'γω μερικές προβληματικές για το εν λόγω ζήτημα.
Καταρχάς κάποιες σκέψεις σχετικά με την εκλογική διαδικασία καθεαυτή. Το ζήτημα είναι αφενός να οριοθετήσουμε τη στοχοθεσία μας ως πολιτικά υποκείμενα και, αφετέρου να επιλέξουμε εκείνα τα μέσα που ικανοποιούν τη στόχευση. Και οι εκλογές είναι ένα μέσο όπως και πολλά άλλα. Και ως τέτοιο το κρίνουμε, από άποψη δομής και περιεχομένου..
Όσον αφορά τη δομή τους, οι εκλογές προάγουν την ανάθεση και την εκπροσώπηση (εκ-προσωπώ = εκ-χωρώ, εξουσιοδοτώ κάποιον στο όνομα μου). Επίσης αποτελούν ένα θεσμό διαμεσολάβησης που ως ιδιαίτερο χαρακτηριστικό έχει το διαχωρισμό του "κοινωνικού" από το "πολιτικό". Και αυτό το πετυχαίνει δημιουργώντας μια "κάστα ειδικών πολιτικών" που αυτοί ξέρουν...Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το κοινωνικό υποκείμενο καλείται να επιλέξει το πολιτικό του αντίστοιχο. Και όποια κι αν είναι η επιλογή του, έχει ήδη δεχθεί a priori αυτό το διαχωρισμό. Ως σχήμα ερμηνευτικό, αυτά μου αρκούν για να υποστηρίξω ότι οι εκλογές προωθούν την αποξένωση και την αλλοτρίωση του ατόμου.
Όσον αφορά το περιεχόμενο, βρίσκω ανούσιο το επιχείρρημα υπέρ των εκλογών, ότι δηλαδή είναι η τιμωρία των δύο μεγάλων κομμάτων, που μεταξύ άλλων είναι και "διεφθαρμένα" (λες και αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε διαφθορά αποτελεί μια μεταφυσική ιδιότητα, μια κατηγοριοποίηση μεταξύ "καλών" και "κακών" πολιτικών και όχι ένα εγγενές στοιχείο της αστικής εξουσίας (δημιουργία οικονομικού-πολιτικού συμπλέγματος με σκοπό τη διατήρηση της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων)). Και δεύτερον, έχετε σκεφτεί μήπως η ψήφος στα μικρά κόμματα (αφού οι εκλογές είναι "πεδίο πολιτικής δράσης" φύσει νομιμοποιούν αυτό που οι δημοκράτες αστοί ονομάζουν δικαίωμα ελευθερίας του ατόμου (αρχή του φιλελευθερισμού); Και εδώ επανέρχεται το ζήτημα του στόχου: θέλουμε τη βελτίωση μιας δημοκρατίας που "δυστυχώς" έχει και κάποια ψιλοπροβληματάκια ή την καταστροφή ενός κόσμου που παράγει βία, ανισότητα, εκμετάλλευση.
Είναι προφανές ότι έτοιμες επαναστατικές λύσεις δεν έχουν εφευρεθεί. Ωστόσο είναι το ίδιο προφανές ότι υπάρχουν μέσα που προσφέρονται και μας επιτρέπουν μια σχετική αυτονομία από αυτό που ονομάζεται δημοκρατικός διάλογος. Και εξηγούμαι: εργατικές ακηδεμόνευτες απεργίες, καταλήψεις πανεπιστημίων, συνελεύσεις σε γειτονιές και συνοικίες, δυναμικές πορείες, σαμποτάζ στην παραγωγή και την κατανάλωση, υλική συγκρουση με καθετί που βρωμάει καπιταλισμό και κράτος. Αν δεν κάνω λάθος όλα τα επαναστατικά κινήματα της μετανεωτερικότητας κάπως έτσι δημιουργήθηκαν (Γαλλία '68, Ιταλία 70'ς, Σικάγο '92, Αντι-παγκοσμιοποίηση)
ΥΓ1. Γενικά όταν θες να γκρεμίσεις ε΄να οικοδόμημα είθισται να βγαίνεις απ' έξω για να έχεις μαι συνολική εικόνα. Αν το πολεμίσεις από "μέσα" το ποιο πιθανό είναι να ρίξεις τους τοίχους και να σε πλακώσει η στέγη χώρις να πάθουν τίποτα τα "θεμέλια".
ΥΓ2. Περί "πολιτικής καθαρότητας" το παράδειγμα. 9 Ιούλη: όλες οι οργανώσεις της αριστεράς, σχεδόν όλες οι μεταναστευτικές κοινότητες στην Ελλάδα, αντιρατσιστικές ομάδες κτλ παρήγαγαν κινηματική υπεραξία: άνευρη πορεία 1700 ατόμων έκανε περίπατο προς τη Βουλή.
7 Ιούλη: με 2 μόνο συνελεύσεις στο πολυτεχνείο, ο "αναρχικός χώρος" παρήγαγε κινηματική υπεραξία: 2500 άτομα με παλμό πορέυτηκαν προς τον Άγιο Παντελεήμονα όπου ανακόπηκαν από μπάτσους και φασίστες.
Η "πολιτική καθαρότητα" δεν πρέπει να συγχέεται με την αποχή από τις εκλογές. Κριτήριο τελικά ήταν, είναι και θα είναι ο δρόμος.
Καλό καλοκαίρι.
Δημοσίευση σχολίου