7 Οκτωβρίου 2006.Η δημοσιογράφος Anna Politkovskaya βρίσκεται νεκρή στο ασανσέρ της πολυκατοικίας της με 4 σφαίρες στο κορμί της. Σύμφωνα με τον συντάκτη της εφημερίδας Novaya Gazeta στην οποία δούλευε,Dmitry Muratov, την ημέρα της δολοφονίας της, η Politkovskaya σχεδίαζε να καταθέσει μια εκτεταμένη ιστορία για τις πρακτικές βασανισμού που πιστεύεται ότι χρησιμοποιούνταν από τις Τσετσενικές αρχές. Ο Muratov επίσης ανέφερε ότι αυτοί που κατηγορούνταν στην ιστορία για την πρακτική βασανιστηρίων ανήκουν σε σώματα ασφαλείας πιστά στον φιλομοσχοβίτη πρωθυπουργό της Τσετσενίας Ramzan Kadyrov.
H Anna Politkovskaya έγινε γνωστή κυρίως για τισ ανταποκρίσεις της από την Τσετσενία. Είχε ασχοληθεί πολύ με τον πόλεμο στην Τσετσενία και την πολιτική της ρωσικής κυβέρνησης σε σχέση με το θέμα αυτό. Συνάντησε Τσετσένους οι οποίοι της αποκάλυψαν βασανιστήρια που υπέστησαν από τις τσετσενικές αρχές. Έγραψε 2 βιβλία για την κατάσταση που επικρατούσε στην Τσετσενία : "A Dirty War: A Russian Reporter in Chechnya" και "A Small Corner of Hell: Dispatches from Chechnya", στα οποία περιγράφει τον άγριο αυτό πόλεμο, κατά τον οποίο πολλοί αθώοι Τσετσένοι βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν τόσο από τις αρχές ασφαλείας της Τσετσενίας όσο και από τις ρωσικές δυνάμεις. Η Politkovskaya ήταν στο πλευρό του τσετσενικού λαού. Καταδίκαζε την πολιτική του Putin και μέσα από το βιβλίο της "Putin's Russia: Life in a Failing Democracy" κατηγόρησε την κυβέρνηση του για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην περιοχή. Επίσης,καταδίκαζε και την διακυβέρνηση του Τσετσένου Πρωθυπουργού Ramzan Kadyrov για βιαιοπραγίες εις βάρος του τσετσενικού λαού.
Το 2001, όταν βρισκόταν στην Τσετσενία συνελήφθη από τις Ρωσικές στρατιωτικές αρχές και υπέστη ψυχολογικά βασανιστήρια. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της κρίσης στο Μπεσλάν το 2004, έπεσε θύμα δηλητηρίασης, αφότου ήπιε τσάι σε μια πτήση της γραμμής, καθώς πήγαινε στο Μπεσλάν για να βοηθήσει στις διαπραγματεύσεις.Τελικά δεν κατάφερε να πάει στην περιοχή. Παρ' όλα αυτά επιβίωσε και συνέχισε το έργο της,μέχρι την ημέρα της δολοφονίας της.
Στις 17 Νοεμβρίου 2008 ξεκίνησε η εκδίκαση της υπόθεσης της δολοφονίας της δημοσιογράφου, η οποία με αρχική απόφαση του δικαστή θα γινόταν κεκλεισμένων των θυρών. Στη συνέχεια αυτή η απόφαση άλλαξε και το δικαστήριο απεφάνθη ότι η δίκη θα είναι ανοιχτή και θα καλυφθεί κανονικά από τα ΜΜΕ. Δυστυχώς ,όμως, ο δικαστής ,επικαλούμενος τους φόβους των ενόρκων για την ασφάλειά τους –κι ενώ είχαν προηγηθεί διαμαρτυρίες της ρωσικής εισαγγελίας για τους κινδύνους που εγκυμονεί η έκθεση στα ΜΜΕ κρατικών μυστικών– ανέτρεψε την αρχική του απόφαση, γεγονός που σύμφωνα με τους δικηγόρους της οικογένειας του θύματος όσο και των κατηγορουμένων απειλεί να αμαυρώσει την εικόνα της Ρωσίας στο εξωτερικό.
Αυτά συμβαίνουν στη σημερινή Ρωσία, η οποία σύμφωνα με την κατάταξη της Επιτροπής Προστασίας των Δημοσιογράφων, είναι η τρίτη πιο επικίνδυνη χώρα στον κόσμο για το εν λόγω επάγγελμα, μετά το Ιράκ και την Αλγερία. Από το 1992 έχουν σκοτωθεί στη Ρωσία 49 δημοσιογράφοι.
H Anna Politkovskaya έγινε γνωστή κυρίως για τισ ανταποκρίσεις της από την Τσετσενία. Είχε ασχοληθεί πολύ με τον πόλεμο στην Τσετσενία και την πολιτική της ρωσικής κυβέρνησης σε σχέση με το θέμα αυτό. Συνάντησε Τσετσένους οι οποίοι της αποκάλυψαν βασανιστήρια που υπέστησαν από τις τσετσενικές αρχές. Έγραψε 2 βιβλία για την κατάσταση που επικρατούσε στην Τσετσενία : "A Dirty War: A Russian Reporter in Chechnya" και "A Small Corner of Hell: Dispatches from Chechnya", στα οποία περιγράφει τον άγριο αυτό πόλεμο, κατά τον οποίο πολλοί αθώοι Τσετσένοι βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν τόσο από τις αρχές ασφαλείας της Τσετσενίας όσο και από τις ρωσικές δυνάμεις. Η Politkovskaya ήταν στο πλευρό του τσετσενικού λαού. Καταδίκαζε την πολιτική του Putin και μέσα από το βιβλίο της "Putin's Russia: Life in a Failing Democracy" κατηγόρησε την κυβέρνηση του για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην περιοχή. Επίσης,καταδίκαζε και την διακυβέρνηση του Τσετσένου Πρωθυπουργού Ramzan Kadyrov για βιαιοπραγίες εις βάρος του τσετσενικού λαού.
Το 2001, όταν βρισκόταν στην Τσετσενία συνελήφθη από τις Ρωσικές στρατιωτικές αρχές και υπέστη ψυχολογικά βασανιστήρια. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της κρίσης στο Μπεσλάν το 2004, έπεσε θύμα δηλητηρίασης, αφότου ήπιε τσάι σε μια πτήση της γραμμής, καθώς πήγαινε στο Μπεσλάν για να βοηθήσει στις διαπραγματεύσεις.Τελικά δεν κατάφερε να πάει στην περιοχή. Παρ' όλα αυτά επιβίωσε και συνέχισε το έργο της,μέχρι την ημέρα της δολοφονίας της.
Στις 17 Νοεμβρίου 2008 ξεκίνησε η εκδίκαση της υπόθεσης της δολοφονίας της δημοσιογράφου, η οποία με αρχική απόφαση του δικαστή θα γινόταν κεκλεισμένων των θυρών. Στη συνέχεια αυτή η απόφαση άλλαξε και το δικαστήριο απεφάνθη ότι η δίκη θα είναι ανοιχτή και θα καλυφθεί κανονικά από τα ΜΜΕ. Δυστυχώς ,όμως, ο δικαστής ,επικαλούμενος τους φόβους των ενόρκων για την ασφάλειά τους –κι ενώ είχαν προηγηθεί διαμαρτυρίες της ρωσικής εισαγγελίας για τους κινδύνους που εγκυμονεί η έκθεση στα ΜΜΕ κρατικών μυστικών– ανέτρεψε την αρχική του απόφαση, γεγονός που σύμφωνα με τους δικηγόρους της οικογένειας του θύματος όσο και των κατηγορουμένων απειλεί να αμαυρώσει την εικόνα της Ρωσίας στο εξωτερικό.
Αυτά συμβαίνουν στη σημερινή Ρωσία, η οποία σύμφωνα με την κατάταξη της Επιτροπής Προστασίας των Δημοσιογράφων, είναι η τρίτη πιο επικίνδυνη χώρα στον κόσμο για το εν λόγω επάγγελμα, μετά το Ιράκ και την Αλγερία. Από το 1992 έχουν σκοτωθεί στη Ρωσία 49 δημοσιογράφοι.
